Ken je klassiekers: Vegan omelet

Het was mijn plan om tijdens Dagen Zonder Vlees extra veel recepten te posten voor plantaardige versies van klassiekers uit de Vlaamse Keuken, met als doel de veganistische keuken voor iedereen wat meer toegankelijk te maken. Ik begon met simpele pannenkoeken en kwam helemaal in de stemming met mijn veggie vol-au-vent. Met dit omeletrecept ben ik toch een beetje van mijn plan afgeweken, want toegankelijk is het niet echt. Ik gebruik maar liefst 4 niet-supermarktvriendelijke ingrediënten!

Pfff, waarom al die moeite, er zijn toch eieren te krijgen van perfect gelukkige kippen waarmee je een perfecte, keigemakkelijke omelet kunt maken? Tja, aan de ene kant kan ik hier in de stad Antwerpen niet zomaar eieren van blije kippen vinden, en langs de andere kant: ik beleef er zó veel plezier aan om te experimenteren met plantaardige ingrediënten! Deze ingrediënten voor de textuur, een beetje meer van dit voor stevigheid, een beetje meer dat voor de smaak, een snuifje dit voor de kleur, … Heerlijk vind ik het, ik voel me alsof ik weer in de testlabo’s uit mijn studententijd sta.

De recepten die ik hier post, plaats ik meestal met een bedoeling. Laten zien hoe gevarieerd en gemakkelijk de plantaardige keuken is, of tonen dat je als veganist echt niks hoeft te missen. Met dit recept toon ik niets van dat alles aan. Al is de bereiding een werkje van niets, het bij elkaar zoeken van de ingrediënten is toch wat ingewikkelder dan wat eieren klutsen. En aantonen dat een veganist niets hoeft te missen? Ik hoor veel mensen zeggen: “ik zou nooit veganist kunnen zijn want ik kan mijn kaas/biefstuk/koffiekoeken/gerookte zalm nooit opgeven”. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat hij of zijn geen omelet zou kunnen missen…

Nee, dit recept post ik puur omdat ik er zo van onder de indruk was. Voor het geval je ook eens een heel geslaagd experimentje wil doen in de keuken, overloop ik even de “gekke” ingrediënten die je nodig hebt. Zijden tofu is het basisbestanddeel hier. Het is – net als gewone tofu – gestremde sojamelk, maar bevat iets meer water waardoor de textuur veel gladder is, een beetje als panna cotta. Het smaakt naar niets (zelfs niet naar sojabonen, wat je met gewone tofu wel hebt) en je kan het kopen in elke natuurwinkel en Aziatische supermarkt.

Kikkererwtenmeel is meel van gedroogde kikkererwten. Het smaakt rauw heel vies (dus proef nooit van iets met kikkererwtenmeel voor het gegaard is), maar je kan er heerlijke hartige pannenkoeken (ken je deze nog?) van maken. Je vindt het in de meeste natuurwinkels en sommige Aziatische supermarkten. Gistvlokken heb ik al wel vaker gebruikt. Het is gedroogde, geïnactiveerde biergist, en het is hét ingrediënt dat je nodig hebt om een hartige, kazige smaak te creëren, zonder kaas natuurlijk. Maar hét geheim van deze omelet is kala namak, ook wel indian black salt genoemd. Het is een speciale zoutsoort die veel zwavel bevat en daardoor ruikt en smaakt naar eieren. Ik kocht mijn zakje bij een Aziatisch-Indisch winkeltje, maar je vindt het ook online bij Pit & Pit (hier vind je trouwens ook gistvlokken en kikkererwtenmeel).

Voor de rest kan je je favoriete kruiden gebruiken om je omelet 2.0 op smaak te brengen, net zoals je met een gewone omelet zou doen. Ik vind het leuk om ook nog een snuifje kurkuma in de mix te gooien, niet voor de smaak, maar voor de appetijtelijke gelige kleur. Wie wil er nu een grijze omelet eten?

---

Vegan omelet

gebaseerd op de tofu omelet van de Vegan Challenge

Ingrediënten (voor 1 stevige omelet)

• 200 g zijden tofu
• 50 g kikkererwtenmeel
• 1 el gistvlokken
• 1 el maïzena
• 1/4 kl kurkuma
• 1 kl kala namak (Indisch zwart zout)
• flinke draai zwarte peper
• extra kruiden naar smaak: ik gebruik graag 1/2 kl knoflookpoeder en 1/2 kl uipoeder en 1/2 kl provencaalse kruiden

• 1 el olijfolie

Bereidingswijze

Mix alle ingrediënten in een blender of in een maatbeker + staafmixer. Verwarm de olijfolie in een pan. Giet het beslag erin en spreid het een beetje uit met een bakspaan. Bak 5 minuten aan elke kant.

Serveer meteen. Ik doe dat graag met wat extra groenten, hier met prei, champignons en zongedroogde tomaten.

In een afgesloten bankje kan je je omelet zeker enkele dagen bewaren. Ook koud tussen de boterham is ie heel lekker.